O książce: 1988 / Prawdopodobnie ta historia nigdy by się nie narodziła, gdyby nie film. O ile na początku lat 70. bracia Strugaccy nie napisali scenariusza rysunkowego pod olśniewającym tytułem „Pogoń w kosmosie”. Jak wspomina jeden ze współautorów, Borys Natanowicz Strugacki, „Khitrukowi z początku bardzo spodobał się ten scenariusz, po pewnym czasie”. Kotenoczkinowi się to podobało, ale potem upadła uchwała władz (w tym sensie, że narodowi radzieckiemu nie potrzebne były takie karykatury) i nikt nie przestał go lubić. A potem ANS wzięło scenariusz i zamieniło go w bajkę. Tak pojawił się S. Jarosławcew – dziewięćdziesiąt procent A. Strugackiego i dziesięć procent A. i B. razem wziętych.” „Wyprawa do podziemi” to jedno z nielicznych dzieł Strugackich, w którym nie należy szukać głębokiego sensu i sensu. ukryty podtekst; Oprócz szybkich pościgów, walk z obcymi potworami, tajemniczych ruchów w czasie i przestrzeni, jest w niej tylko szczera zabawa – zabawa płynąca z serca, w którą tylko okazjonalnie wplecione są smutne nuty. To opowieść o trzech serdecznych przyjaciołach, czymś w rodzaju trzech muszkieterów (właściwie tak ich nazywano – Athos, Portos i Aramis), którzy ratują swoją najlepszą przyjaciółkę Galię, „d'Artagnana w spódnicy”, z szpony kosmicznych piratów, a mianowicie gang Dwugłowy Yul.